Her şey gelip geçici, hiçbir şey kalıcı değil!
Yaş 50 birkaç ay sonra 51; yolun ortası mı, sonu mu, neresi bilmem. Zaten kim bilebilir ki; yolun başı mı, ortası mı, sonu mu...
Kimi Ana rahminde ölür, kimi doğar doğmaz, kimi bir kimi 101 yaşında ölür. Kim bilebilir ki; yolun neresindeyiz?
Bana sorarsanız; Yaşadığın 50 yıl içinde hayattan ne öğrendin diye, her yeni doğanın bir gün mutlaka öleceğini, her zor günün bir gün son bulacağını, her saltanatın da bir gün son bulacağını, her güçlünün bir gün güçsüz olacağını, her ağlayanın bir gün güleceğini, her gülenin de bir gün mutlaka ağlayacağını, her akşamın zor ya da kolay bir sabahı olacağını, her sabahın da bir akşamı olacağını...
Velhasıl ölümden gayri her şeyin gelip geçici olduğunu öğrendim.
Ağa, paşa, başkan, amir, müdür, hakim, savcı, vekil, başvekil, reisi cumhur, zengin fakir, güçlü güçsüz, iyi kötü, güzel çirkin... Ne olursan ol, kim olursan ol, derdin sorunun, kazandığın kaybettiğin, ne olursa olsun her şey gelip geçici. Hiçbir şey kalıcı değil. Kalıcı olan yaşadıkların ve yaşattıklarındır. Kalıcı olan iyi ya da kötü defterine yazılanlardır.
Şunu tüm samimiyetimle söylüyorum; Hayatım boyunca, gücüm yettiğince, güçlünün değil haklının hakkın yanında olmaya çalıştım, çalışıyorum. Bedeli ne olursa olsun haksız olanın, gücü kudreti ne olursa olsun karşısında durdum, yanında olmadım. Ne güçlünün gücünden korktum, ne de kazanıp kaybetmekten korktum.
Yer yüzünde hiç kimse istisnasız, hiç kimse rızık veren değildir. Kendi rızkı dahil... Allah'tan başka rızık verecek olan da, rızka mani olacak olan da yoktur. Kimler geldi geçti bu dünyadan, kime ne kaldı kim ne götürdü ki... Hayat çok kısa bir bakmışsın gözün açılmış, bir bakmışsın gözün kapanmış ve vakit son bulmuş.
Çok bağlanmamak gerek bu yalan dünyaya. Bir varmış bir yokmuş masal değil, gerçek aslında!
Saygılarımla...
Yalçın Kaynak / Sadece Güreş Programı Yorumcusu
Admin
